U 1 na 11 kobiet będących w ciąży diagnozuje się łożysko przodujące. Łożysko przodujące stanowi bezwzględną przesłankę do cesarskiego cięcia.
Nierozpoznanie łożyska przodującego stanowi błąd lekarza zagrażający zarówno matce jak i dziecku.
Ryzyko śmierci matki i dziecka w przypadku niewykrycia lub zbyt późnego wykrycia łożyska przodującego jest bardzo wysokie.
W sytuacji zdiagnozowania łożyska przodującego należy udzielić kobiecie dokładnej informacji, odnośnie ryzyka związanego z porodem przedwczesnym, ryzyka wystąpienia krwotoku położniczego, istnienia wskazań do przetoczenia krwi oraz ryzyka usunięcia macicy – histerektomii.
Zasadą jest, że łożysko przodujące należy podejrzewać u wszystkich kobiet z krwawieniem z dróg rodnych po 20 tygodniu ciąży. W takim przypadku należy wykonać badań USG potwierdzających położenie łożyska. Położenie łożyska można zidentyfikować już w 20 tygodniu a badanie należy powtórzyć w 32 tygodniu. Na podstawie tych badań należy zaplanować postępowanie w trzecim trymestrze ciąży oraz kolejne badania i poród. Zaniechania w tym zakresie stanowią błąd medyczny.
Nie ma problemu ustalenia miejsca usytuowania łożyska, ponieważ jest ono umiejscowione całkowicie lub częściowo nad dolnym odcinkiem macicy.
Rozróżnić należy kilka miejsc związanych z umiejscowieniem łożyska, co łączy się z koniecznością podejmowania interwencji medycznych. Podczas badań można rozpoznać łożysko centralnie przodujące, łożysko brzeżnie przodujące. Oceniając stan łożyska należy wyróżnić następujące nieprawidłowości w budowie (umocowaniu), takie jak: przyrośnięcie, wrośnięcie, przerośnięcie łożyska.
Kobieta, u której zdiagnozowano przodowanie łożyska powinna znajdować się na oddziale posiadającym zaplecze w postaci banku krwi i możliwość zapewnienia intensywnej opieki.
Cięcie cesarskie u pacjentki z łożyskiem przodującym niesie ze sobą ryzyko masywnego krwotoku i konieczność wykonania histerektomii.