Cesarskie cięcie odbywa się przy znieczuleniu, którego rodzaj ustala się z lekarzem przed zabiegiem. Pacjentka wyraża pisemną zgodę na podanie uśmierzenia bólu. Stosowane są znieczulenia podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowo-zewnątrzoponowe. Jednak jeżeli wskazania do cięcia cesarskiego są nagłe i mają charakter interwencyjny, to lekarze decydują się na znieczulenie ogólne.
Po podaniu leków uśmierzających ból lekarz wykonuje cięcie majtkowe, klasyczne lub pochwowe. Po przecięciu fałd brzusznych i macicy następuje wydobycie dziecka. Pacjentka nie widzi całej operacji, gdyż nad jej brzuchem rozstawia się specjalny parawan. Jest to konieczne, gdyż powoduje, że spokój matki jest większy. Po wyjęciu dziecka następuje odcięcie pępowiny. Pobiera się krew z pępowiny do badań gazometrycznych. Dziecko trafia pod opiekę neonatologa. Następnie usuwa się łożysko i zszywa pacjentkę po zabiegu. Na sam koniec matka trafia na salę poporodową, gdzie jest obserwowana. Cesarskie cięcie jest, jak widać zabiegiem nieobciążającym zanadto matki, a wprawa, którą posiadają lekarze, czyni je bezpiecznym.
Cesarskie cięcie odbywa się przy znieczuleniu, którego rodzaj ustala się z lekarzem przed zabiegiem. Pacjentka wyraża pisemną zgodę na podanie uśmierzenia bólu. Stosowane są znieczulenia podpajęczynówkowe, zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowo-zewnątrzoponowe. Jednak jeżeli wskazania do cięcia cesarskiego są nagłe i mają charakter interwencyjny, to lekarze decydują się na znieczulenie ogólne.
Wskazania do cesarskiego cięcia można podzielić na kilka kategorii:
Planowe – dotyczą one sytuacji, gdy poród naturalny nie jest możliwy, będzie utrudniony lub niebezpieczny:
– nieprawidłowe położenie płodu,
– niewspółmierność płodowo–miednicza (wady anatomiczne miednicy, makrosomia od 4500 g, duży płód w cukrzycy od 4250 g);
– cienka blizna macicy poniżej 2 mm;
– wskazania pozapołożnicze: neurologiczne, okulistyczne, ortopedyczne, hematologiczne, kardiologiczne, psychiatryczne;
Pilne – to te wskazania do cesarskiego cięcia, które potencjalnie zagrażają życiu i zdrowiu matki lub płodu:
– nieprawidłowe ułożenie główki;
– nieprawidłowe położenie płodu przy trwającej czynności skurczowej;
– dystocja szyjkowa;
– ciężki stan przedrzucawkowy;
– przedwczesny poród, jeżeli groził śmiercią lub poważnym pogorszeniem zdrowia dziecka;
Naglące – to te przypadki, gdy wskazania do cięcia cesarskiego, gdy występują powtarzające się zaburzenia powodujące ryzyko śmierci dla matki lub dziecka:
– powtarzająca się bradykardia;
– deceleracje późne bądź zmienne przy nieefektywnej czynności skurczowej;
Nagłe – wskazania do cesarki w tym przypadku dotyczą sytuacji, gdy problemy zagrażające życiu mają charakter ciągły. Wtedy cięcie wykonywane jest natychmiast bez oczekiwania na wyniki badań:
– wypadnięcie pępowiny;
– podejrzenie krwotoku wewnętrznego wynikającego z pęknięcia macicy;
– przedwczesne oddzielenie łożyska;
Jakie są wskazania do cesarki – przyczyn poza położnicze
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne określiło także sześć typów wskazań pozapołożoniczych, które określają możliwość wykonania cięcia cesarskiego. Poniżej zapoznasz się z ich specyfiką:
Kardiologiczne – to te wskazania do cięcia cesarskiego, gdy występuje niewydolność krążenia w III i IV stopniu intensywności;
Okulistyczne – w wypadku, gdy występuje retinopatia i odwarstwienie siatkówki wskazuje się konieczność wykonania cięcia cesarskiego;
Pulmonologiczne – sytuacje związane ze schorzeniami ograniczającymi pojemność życiową płuc matki;
Ortopedyczne – gdy zmiany w układzie szkielotowokostnym uniemożliwiają poród naturalny;
Neurologiczne – wskazania do cesarskiego cięcia wystawia lekarz neurolog, kiedy stan pacjentki wyklucza klasyczny poród;
Psychiatryczne – są to wskazania dotyczące lęku przed porodem lub braku akceptacji dla naturalnej metody;
Decyzja o cięciu cesarskim musi być poprzedzona informacją ze strony lekarza o skutkach i ryzykach. Jeżeli kobieta rodziła już wcześniej z wykorzystaniem tej metody, to ma ona prawo do wyboru pomiędzy planowanym cięciem cesarskim lub próbą porodu naturalnego. Niektóre sytuacje powodują, że nie jest możliwe wykonanie tego typu zabiegu. Jest to na przykład podłużna blizna po wcześniejszym porodzie, który odbył się przez cięcie cesarskie.
Poród przez cięcie cesarskie ma także pewne ryzyka. Są to najczęściej powikłania chirurgiczne prowadzące nawet do histerektomii. Kiedy dochodzi do przetaczania krwi, to może powstać żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, zapalenie endometrium, a nawet zgon matki. Dlatego sposób prowadzenia porodu musi być dobrze zaplanowany. Podczas takiego zabiegu wystąpić mogą także powikłania okołoporodowe dotyczące dziecka. Dziecko w ten sposób urodzone nie otrzymuje od matki korzystnych bakterii występujących w kanale rodnym (bakterie Lactobacillus), co ma swoje negatywne konsekwencje zdrowotne dla dziecka. Jednak w wypadku, gdy zagrożone jest jego życie, to cięcie cesarskie jest jedynym rozwiązaniem.
Chłodna 22a lok. 9/10, 00-891 Warszawa / I piętro/ Recepcja czynna: Pn-Pt, 8.00-18.00
Wejście na dziedziniec między budynkami Chłodna 20 i Chłodna 22.