I ACa 230/17, Rozumienie pojęcia „szkody na osobie”, o której mowa w art. 442(1) § 3 k.c. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
– wyrok z dnia 7 września 2017 r.
- Rozpoznano u niego niedotlenienie okołoporodowe, wrodzone zapalenie płuc, encefalopatię niedotleniowo-niedokrwienną, spastyczny niedowład połowiczny obustronny oraz brak reakcji na bodźce słuchowe i wzrokowe.
TEZA | aktualna
W wypadku art. 4421 § 3 k.c. należy opowiedzieć się za wąskim i dosłownym rozumieniem szkody na osobie, jako polegającej na uszkodzeniu ciała lub wywołaniu rozstroju zdrowia.
TEZA | aktualna
- Szkodę na osobie, o jakiej mowa w art. 4421 § 3 k.c., należy rozumieć jedynie jako tę wyrządzoną osobie dochodzącej w związku z tym roszczeń, nie zaś osobom innym, które z tego samego zdarzenia wywodzą roszczenia.
- Rozumienie szkody na osobie tak szerokie, by obejmować tym pojęciem również uszczerbek w dobrach osobistych (art. 448 k.c.), byłoby stanowczo zbyt daleko idące i prowadziłoby do zachwiania równowagi między pożądaną skądinąd ochroną osób w swych dobrach osobistych naruszonych i koniecznością zapewnienia pewności prawa.
I ACa 510/13 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 6 czerwca 2013 r.
- Po urodzeniu otrzymała niską ocenę ogólnego stanu zdrowia według skali Apgar, co świadczy o powikłaniach okołoporodowych, w szczególności o niedotlenieniu.
TEZA | aktualna
O ile zrozumiałe jest łagodzenie wymagań w zakresie udowodnienia pewnego zdarzenia z uwagi na braki w aktualnej wiedzy medycznej, o tyle o takim złagodzeniu nie może być mowy w wypadku, gdy niemożność przeprowadzenia pewnych dowodów jest wyłącznie konsekwencją upływu czasu.
II C 844-01/2005 – Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach
– wyrok z dnia 17 grudnia 2003 r.
- W procesach dotyczących „błędu w sztuce lekarskiej” sądy badają zachowanie się lekarza i oceniają, czy dołożył on należytej staranności w wypełnianiu swych obowiązków.
TEZA | aktualna
- Postępowanie personelu medycznego, związane z porodem, niezgodne z ogólnie przyjętym postępowaniem medycznym, jest bezprawne.
- Winą lekarza jest stosowanie zarzuconej metody leczenia, co powoduje szkodę lub ją powiększa.
II C 254/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 25 czerwca 2015 r.
- – ustalenie, iż pozwany ponosi odpowiedzialność na przyszłość za mogące wystąpić w przyszłości następstwa błędów popełnionych przy porodzie przez personel Szpitala.
I ACa 41/10 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
– wyrok z dnia 19 marca 2010 r.
- W badaniu histopatologicznym uwidoczniono cechy okołoporodowego zachłyśnięcia wodami płodowymi o późniejszych zmianach zapalnych.
TEZA | aktualna
Spełnienie przesłanek odpowiedzialności z art. 430 k.c. otwiera drogę do domagania się stosownego odszkodowania, o którym mowa w art. 446 § 3 k.c.
VI ACa 451/13 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 21 listopada 2013 r.
- Jak wykazało badanie lekarskie podczas porodu powód doznał uszkodzenia splotu barkowego lewego (porażenie okołoporodowe), co oznaczało niedowład wiotki kończyny górnej lewej.
TEZA | aktualna
Sam fakt, że opinia biegłego jest niekorzystna dla strony nie uzasadnia dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego, gdyż taka decyzja procesowa wynikać musi z okoliczności sprawy.
V ACa 926/17, Wadliwość uzasadnienia wyroku jako zarzut apelacji. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 29 listopada 2017 r.
- Wyniku badania przeprowadzonego w dniu 2 sierpnia 2007 r. rozpoznano u pacjenta okołoporodowe uszkodzenie lewego splotu ramiennego.
TEZA | aktualna
Przy wynikającym z art. 382 k.p.c. nakazie sądowi drugiej instancji orzekania na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym, zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. może być skuteczny tylko o tyle, o ile sposób sporządzenia takiego uzasadnienia wyklucza możliwość dokonania kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia.
II C 1016/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
– wyrok z dnia 3 października 2017 r.
- W wyniku bardzo ciężkiego niedotlenienia okołoporodowego (zamartwicy wewnątrzmacicznej) doszło do nieodwracalnych uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego i śmierci komórek nerwowych.
I ACa 1264/12 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 26 czerwca 2013 r.
- Przyczyną powstania encefalopatii niedokrwienno – niedotlenieniowej było niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu, które wystąpiło w okresie okołoporodowym.
TEZA | aktualna
Korygowanie przez Sąd II instancji zasądzonego zadośćuczynienia może być aktualne w zasadzie tylko wtedy, gdy przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, mających wpływ na jego wysokość, jest ono niewspółmiernie nieodpowiednie, tj. albo rażąco wygórowane, albo rażąco niskie.
I C 914/15 – Wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach
– wyrok z dnia 30 sierpnia 2019 r.
- Stwierdzono drgawki noworodkowe, stan po niedotlenieniu okołoporodowym oraz wdrożono obserwację w kierunku encefalopatii niedotleniowo-medokrwiennej.
V CSK 491/07 – Wyrok Sądu Najwyższego
– wyrok z dnia 19 marca 2008 r.
- W następstwie tych błędów stwierdzono u powódki w trzecim miesiącu życia encefalopatię niedotlenieniową, małogłowie, a w wykonanym EEG głowy – zapis nieprawidłowy z asymetrią i czynnością napadową.
TEZA | aktualna
Nie wyłącza normalności w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. okoliczność, że mimo identycznych warunków zdarzenia określone następstwo nie zawsze występuje, ani też jego statystyczna rzadkość. Normalne następstwo nie musi oznaczać skutku koniecznego.
XV C 1096/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku
– wyrok z dnia 12 stycznia 2016 r.
- Stwierdzono, iż występuje u niego encefalopatia pod postacią opóźnienia rozwoju psychoruchowego u podłoża przebytego niedotlenienia okołoporodowego.
I ACa 973/13, Warunek przyznania zadośćuczynienia za naruszenie praw pacjenta. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 21 grudnia 2015 r.
- Jednakże, w związku z faktem iż nadzór okołoporodowy nie był prowadzony systematycznie i wnikliwie w sposób ciągły implikuje to twierdzenie, że był on niedostateczny.
TEZA | aktualna
Dla przyznania zadośćuczynienia za naruszenie praw pacjenta nie jest konieczne spełnienie przesłanki szkody na osobie.
IV Ka 699/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy
– wyrok z dnia 29 października 2014 r.
- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na stwierdzeniu, że oskarżony w dniu 16 grudnia 2009 r. wykonując obowiązki lekarza dyżurnego w oddziale ginekologicznym (…
I ACa 576/01 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie
– wyrok z dnia 10 stycznia 2002 r.
- W uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy ustalił, że małoletni Łukasz C. urodził się w 18.II.1999 r. w szpitalu w S. Po urodzeniu u małoletniego powoda stwierdzono ciężką postać okołoporodowej encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej.
TEZA | aktualna
- Błędem w sztuce lekarskiej jest kontynuowanie porodu siłami natury mimo istniejących od pewnego momentu bezwzględnych wskazań do dokonania zabiegu cesarskiego cięcia.
- Szpital ponosi odpowiedzialność zarówno za działanie lekarza wadliwie prowadzącego poród, jak i uchybienia w organizacji oddziału położniczo-ginekologicznego, które były przyczyną szkody.
I ACa 181/18, Ocena rozmiaru krzywdy decydującego o rozmiarze zadośćuczynienia. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 30 listopada 2018 r.
- Rozpoznane niedotlenienie okołoporodowe, porażenie całkowite splotu barkowego po stronie prawej.
TEZA | aktualna
Na rozmiar doznanej krzywdy ma wpływ m.in. stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność oraz czas trwania. Przy ocenie rozmiaru krzywdy uwzględnieniu podlegać powinny takie okoliczności, jak np. trwałość skutków naruszenia omawianego dobra, sposób i czas leczenia, czy rehabilitacji, jako mogące rodzić dalsze cierpienia fizyczne i psychiczne osoby pokrzywdzonej, jej wiek, ze względu na który cierpienie może być potęgowane choćby czasem jego trwania i trwałością następstw, brakiem samodzielności osoby pokrzywdzonej i towarzyszącą temu koniecznością korzystania z pomocy innych osób. Zadośćuczynienie za cierpienia fizyczne i krzywdę jako sposób ich naprawienia, ma się wyrażać kwotą, która winna być stosowna do zakresu doznanego uszczerbku. Oznacza to, że suma ta powinna być wypadkową różnych przesłanek, do których oprócz stopnia cierpień i krzywdy poszkodowanego należą okoliczności związane z jego osobą, a zwłaszcza możliwościami funkcjonowania w społeczeństwie oraz w rodzinie i korzystania przez niego z dóbr i zdobyczy cywilizacji w tym z rozrywek i kultury. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny i nie może być symboliczne. Nie może być jednocześnie niewspółmierne do rozmiaru doznanej krzywdy, nie spełnia bowiem roli represyjnej w stosunku do podmiotu odpowiedzialnego za doznaną szkodę.
I ACa 1027/15 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 7 sierpnia 2017 r.
- Sama przedstawicielka ustawowa powódki stwierdziła, że wcześniej „była mowa, że wystąpiło u dziecka niedotlenienie okołoporodowe, ewentualnie, że jest to encefalopatia niedokrwienno-niedotlenieniowa”.
I ACa 357/17, Kryteria oceny dowodu z opinii biegłego. Potrzeba powołania biegłego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
– wyrok z dnia 19 października 2017 r.
- Element obiektywny łączy się z naruszeniem zasad wynikających z zasad wiedzy medycznej, doświadczenia i deontologii, i w jego ramach mieści się tzw. błąd lekarski, przez który rozumie się naruszenie obowiązujących lekarza reguł postępowania, oceniane w kontekście nauki i praktyki medycznej.
TEZA | aktualna
- Dowód z opinii biegłego pozostaje przedmiotem oceny sądu, w szczególności z punktu widzenia zakresu wypowiedzi biegłego przez pryzmat granic rzeczowych zleconego w postanowieniu dowodowym zadania, a także poprawności konstrukcyjnej opracowania z punktu widzenia wymogów opisanych przez przepisy prawa formalnego.
- Potrzeba powołania biegłego musi wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonej opinii. Zgłaszając taki wniosek strona powinna wykazać błędy, sprzeczności lub inne wady w złożonej opinii biegłego, które dyskwalifikują tę opinię, uzasadniając tym samym powołanie dodatkowych opinii.
II Ka 249/16 – Wyrok Sądu Okręgowego w Krośnie
– wyrok z dnia 2 września 2016 r.
- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mogącą mieć wpływ na jego treść, a polegający na:
V KK 274/17, Warunki skutecznego podniesienia zarzutu kasacyjnego dotyczącego naruszenia art. 440 k.p.k. Ocena społecznej szkodliwości czynu jako przedmiot zarzutu odwoławczego. – Postanowienie Sądu Najwyższego
– postanowienie z dnia 14 listopada 2017 r.
- H.Ż. została oskarżona o czyn zakwalifikowany z art. 155 k.k., opisany w ten sposób, że oskarżona w dniu 20 listopada 2012 r. w O., pełniąc funkcję zastępcy ordynatora Oddziału Patologii Ciąży z Blokiem Porodowym w Samodzielnym Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w O., będąc lekarzem prowadzącym poród B.B. w trakcie trwania porodu drugiego bliźniaka J.B. przez okres 45 minut kontynuowała poród siłami natury pomimo braku podstaw do przyjęcia dobrostanu płodu i niewykluczenia podejrzenia jego zagrożenia wewnątrzmacicznym niedotlenieniem, podczas gdy prowadzony zapis KTG z uwagi na złą jakość zapisu akcji serca płodu i nieprowadzenie zapisu akcji skurczowej macicy nie pozwalał na obiektywne przyjęcie dobrostanu płodu, nadto sytuacja położnicza rodzącej w postaci upływu czasu od pęknięcia pęcherza płodowego, wcześniactwo, przedwczesny poród i nastawienie psychiczne B.B. uzasadniały rozwiązanie porodu drugiego bliźniaka cięciem cesarskim, co doprowadziło do urodzenia się J.B. siłami natury z ciężką encefalopatią niedokrwienno-niedotlenieniową, wymagającą intensywnego leczenia przez okres od dnia 20 listopada 2012 r. do dnia 13 lutego 2014 r., w którym to dniu J.B. zmarła na skutek obustronnego, masywnego zapalenia płuc, będącego wynikiem powikłania ciężkiego stanu neurologicznego i konieczności stosowania długotrwałego inwazyjnego wsparcia oddechowego, a śmierć J.B. pozostawała w bezpośrednim związku ze złym stanem urodzeniowym spowodowanym niedotlenieniem okołoporodowym.
TEZA | aktualna
- Podniesienie w kasacji skutecznego zarzutu naruszenia art. 440 k.p.k. musi wiązać się z podaniem konkretnego uchybienia, nie wskazanego w apelacji (nieobjętego jej zarzutami), którego nieuwzględnienie z urzędu i utrzymanie orzeczenia w mocy spowodowało jego rażącą niesprawiedliwość.
- Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przy ocenie, w szczególności, stopnia społecznej szkodliwości czynu należy stawiać wówczas, gdy sąd przydał zbyt dużą albo zbyt małą wagę okolicznościom wymienionym w art. 115 § 2 k.p.k., branym pod uwagę przy ocenie tego stopnia. Natomiast zarzut obrazy prawa materialnego, to jest art. 115 § 2 k.k., podlega sformułowaniu, gdy Sąd pominął niektóre okoliczności z katalogu zawartego w tym przepisie lub wziął pod uwagę okoliczności nie mieszczące się w nim.
I ACa 891/14, Swoistość oceny opinii biegłego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 26 września 2014 r.
- Rokowania co do przywrócenia u powódki prawidłowych funkcji fizjologicznych w okolicy objętej urazem okołoporodowych są niepewne.
TEZA | aktualna
Swoistość oceny opinii biegłego nie polega na daniu jej wiary bądź nie, lecz na pozytywnym lub negatywnym uznaniu wartości rozumowania zawartego w opinii i jej uzasadnienie, dlaczego pogląd biegłego trafił lub nie do przekonania sądu. Z jednej strony konieczna jest kontrola z punktu widzenia zasad logicznego rozumowania i źródeł poznania, z drugiej – istotną rolę odgrywa stopień zaufania do wiedzy reprezentowanej przez biegłego.
IV Ka 778/15 – Wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy
– wyrok z dnia 8 grudnia 2015 r.
- zlekceważył zapis KTG wskazujący, iż tętno płodu zanika i pomimo istniejących wskazań nie zastosował przy porodzie cięcia cesarskiego lecz zdecydował o podaniu kroplówki naskurczowej z oksytocyną, a następnie wbrew występującym przeciwwskazaniom zdecydował o użyciu urządzenia – próżnociągu położniczego, w wyniku czego dziecko po urodzeniu znajdowało się w fazie zaniku podstawowych czynności życiowych, zaś w wyniku narażenia na niedotlenienie oraz użycia próżnociągu doznało urazów okołoporodowych mechanicznych oraz ciężkiego uszczerbku na zdrowiu polegającego na niewydolności oddechowej i krążeniowej, uszkodzeniach neurologicznych, uszkodzeniu wątroby i nerek, zmianach zakrzepowych w mózgu oraz krwawieniu wewnątrzczaszkowym i podkostnowym, pęknięciu kości potylicznej lewej, złamaniu obojczyka lewego.
I ACa 1366/16, Ocena opinii biegłego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 20 kwietnia 2017 r.
- Przyczyny powstania przetok są wieloczynnikowe, a główne znaczenie mają w tym względzie zaburzenie ukrwienia (infekcja) martwica związane z urazem okołoporodowym czy okołooperacyjnym i następowym zakażeniem.
TEZA | aktualna
Opinia biegłego, pomimo jej specyficznego charakteru, jak każdy inny środek dowodowy podlega ocenie sądu na podstawie art. 233 § 1 k.p.c. Sąd nie dokonuje jednak oceny wiarygodności opinii lecz ocenia ją pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności, może także pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Oceniając opinię biegłego sąd powinien uwzględniać takie kryteria, jak poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanego stanowiska, stopień stanowczości wyrażonych w niej ocen, zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej. Z kolei dokonując oceny kilku sporządzonych w sprawie opinii biegłych Sąd nie może opierać się wyłącznie na przewadze autorytetu jednego z biegłych nad drugim. Ocena taka powinna opierać się na gruntownej i wnikliwej analizie treści uzasadnienia każdej z opinii i tym samym ich sprawdzeniu z punktu widzenia wymagań logiki i zasad doświadczenia życiowego.
I ACa 49/15 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 25 czerwca 2015 r.
- U powoda rozpoznano uraz okołoporodowy w postaci wybroczyn i podbiegnięć krwawych skóry oraz porażenie splotu barkowego lewego.
V Ka 236/19 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 11 lipca 2019 r.
- z art. 425 § 2 k.p.k. z a s k a r ż y ł wyrok w całości i zaskarżonemu wyrokowi na zasadzie art. 427 § 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 3 k.p.a. z a r z u c i ł błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mogący mieć wpływ na jego treść, przejawiający się w:
I ACa 1024/16, Miernik należnej poszkodowanemu kwoty w sprawach o zadośćuczynienie. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 23 lutego 2017 r.
- Położenie miednicowe płodu wiąże się ze zwiększoną umieralnością i chorobowością w okresie okołoporodowym, dlatego poród cięciem cesarskim może zmniejszyć ryzyko powikłań okołoporodowych.
TEZA | aktualna
W sprawach o zadośćuczynienie miernikiem należnej poszkodowanemu kwoty jest rozmiar krzywdy i cierpienia doznanych w związku z zaistniałym zdarzeniem, a określony procentowo rozmiar uszczerbku na zdrowiu ma jedynie charakter pomocniczy.
I C 322/10 – Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie
– wyrok z dnia 13 czerwca 2014 r.
- Wywołane w śledztwie opinie Zakładu Medycyny Sądowej jednoznacznie wskazują na istnienie błędów medycznych związanych z ” niedołożeniem należytej staranności” w okresie okołoporodowym.
IV U 140/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach
– wyrok z dnia 25 maja 2015 r.
- W uzasadnieniu odwołania skarżący wskazał, że doznał okołoporodowego uszkodzenia splotu ramiennego z zespołem Hornera, co było skutkiem błędu medycznego.
I ACa 1029/17, Nierozpoznanie istoty sprawy przez sąd. Zakres podmiotowy instytucji przedawnienia względem osoby niemającej pełnej zdolności do czynności prawnych. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 16 lutego 2018 r.
- Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając: brak błędu i winy personelu medycznego, przedawnienie roszczeń oraz ich wygórowanie.
TEZA | aktualna
O uchybieniu opisanym w art. 386 § 4 k.p.c. można mówić jedynie wtedy, gdy rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, gdy zaniechał on zbadania materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów strony, bezpodstawnie przyjmując, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie.
TEZA | aktualna
Celem unormowania z art. 122 k.c. jest ochrona interesów osób niemających pełnej zdolności do czynności prawnych. Przepisy art. 122 mają zastosowanie do osób małoletnich zarówno niemających zdolności do czynności prawnych, jak i mających tę zdolność ograniczoną, jeżeli nie pozostają one pod władzą rodzicielską i nie ustanowiono dla nich opiekuna; do osób ubezwłasnowolnionych częściowo, jeżeli nie ustanowiono dla nich lub ustanowiono z opóźnieniem kuratora, i do osób ubezwłasnowolnionych całkowicie, jeżeli nie pozostają one pod władzą rodzicielską i nie ustanowiono dla nich opiekuna.
V CSK 360/06 – Wyrok Sądu Najwyższego
– wyrok z dnia 19 grudnia 2006 r.
- W świetle braku cech zagrożenia płodu zmiany chorobowe, które rozwinęły się u dziecka, należy potraktować jako nieszczęśliwe powikłanie prawidłowo przeprowadzonego porodu, a nie jako błąd w sztuce lekarskiej czy też zaniedbanie.
TEZA | aktualna
- Opinia biegłych ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego w sprawie materiału wtedy, gdy potrzebne są do tego wiadomości specjalne. Nie może ona natomiast być sama w sobie być źródłem materiału faktycznego sprawy ani tym bardziej stanowić podstawy ustalenia okoliczności będących przedmiotem oceny biegłych. Ustalenie stanu faktycznego należy do sądu orzekającego, a biegli powinni udzielić odpowiedzi na konkretne pytania dostosowane do stanu faktycznego sprawy, nie wyłączając ewentualnego omówienia obu wersji wynikających z przedstawionej dokumentacji.
- Zasięgnięcie opinii placówki naukowej lub naukowo-badawczej zachodzi wówczas, gdy podlegający ocenie sądu orzekającego problem, ze względu na jego złożoność, wymaga wyjaśnienia przez specjalistów o szczególnie wysokim przygotowaniu praktycznym oraz teoretycznym i gdy konieczne będzie wykorzystanie najnowszych wyników badań naukowych. Nie zwalnia to, oczywiście, sądu orzekającego od ustalenia w określonym trybie procesowym istnienia lub nieistnienia okoliczności przytoczonych na uzasadnienie żądania i zarzutów strony przeciwnej, a także ewentualnie innych okoliczności mających znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. Prawidłowa ocena przyczyn i skutków określonego działania lub zaniechania, w obliczu przedstawianego rozbieżnie zdarzenia, nie jest możliwa w świetle stanu wiedzy w danej gałęzi nauki i doświadczenia zawodowego w sytuacji, gdy nie ma gwarancji, że przedstawiane przez biegłych wnioski oraz informacje odzwierciedlają obiektywnie dane oraz fakty, które miały miejsce w przeszłości.
- Pominięcie wnioskowanego w postępowaniu apelacyjnym dowodu, bez ustosunkowania się do tego wniosku, stanowi naruszenie art. 381 k.p.c. wywierające wpływ na wynik sprawy.
I C 1369/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim
– wyrok z dnia 27 października 2015 r.
- Ewentualne zastosowanie u A. P. (1) manewru K. naruszałoby wskazaną rekomendację, co należałoby traktować jako błąd w sztuce lekarskiej.
I ACa 1170/13 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
– wyrok z dnia 2 grudnia 2014 r.
- Zatem przyczyną zachorowania małoletniej powódki było skraje wcześniactwo, zamartwica okołoporodowa oraz zakażenie okołoporodowe.
VI Ka 606/12 – Wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
– wyrok z dnia 4 kwietnia 2013 r.
- Nieumyślnie spowodował ciężkie uszkodzenie ciała J.A., w ten sposób, że nie przeprowadzając koniecznych badań położenia i wielkości płodu, pomiaru miednicy oraz ultrasonograficznej biometrii płodu, podjął niewłaściwą decyzję w zakresie metody przyjęcia porodu, przeprowadzając poród metodą naturalną zamiast cesarskiego cięcia, w sposób sprzeczny z zasadami wiedzy i sztuki lekarskiej, co spowodowało okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego, skutkujące rozstrojem zdrowia w art. 156 § 1 pkt 2 k.k., jak i inne ciężkie kalectwo, czym działał na szkodę wymienionej małoletniej pokrzywdzonej, tj. o czyn z art. 156 § 2 k.k.
I C 204/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 5 września 2017 r.
- Z której wynika że prowadzenie porodu A. C. (2) było prawidłowe oraz nie doszło od błędu medycznego, zatem w postępowaniu karnym wydano co najmniej dwie opinie sądowo – lekarskie o rozbieżnych konkluzjach.
I ACa 159/18, Dowód prima facie w tzw. procesach odszkodowawczych lekarskich. Przesłanki przyznania renty z tytułu zwiększonych potrzeb. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 23 stycznia 2019 r.
- Wszystkie zlecone i podane pacjentce okołoporodowo leki są stosowane (przy istnieniu właściwych wskazań) we współczesnym położnictwie.
TEZA | aktualna
W tzw. procesach odszkodowawczych lekarskich nie jest konieczne wykazywanie istnienia związku przyczynowego między działaniem (zaniechaniem) personelu służby zdrowia a szkodą pacjenta w stopniu pewnym i stanowczym, lecz wystarczy istnienie związku o odpowiednim stopniu prawdopodobieństwa. Temu służy konstrukcja dowodu prima facie czyli sposobu dowodzenia opartego na domniemaniach faktycznych (art. 231 k.p.c.), którego wynikiem jest ustalenie wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia szkody w następstwie określonego zdarzenia sprawczego. Dla zastosowania wnioskowania prima facie konieczne jest wykazanie faktów stanowiących podstawę domniemania faktycznego, które pozwalają na wnioskowanie o prawdopodobieństwie zawinionego działania personelu medycznego szpitala i jego związku przyczynowego ze szkodą i krzywdą po stronie powoda. Należy jednak podkreślić, że dowód taki nie wystarcza, w razie wykazania okoliczności uprawdopodobniającej inną przyczynę szkody.
TEZA | aktualna
Przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb na podstawie art. 444 § 2 k.c. nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Do przyznania renty z tego tytułu wystarcza samo istnienie zwiększonych potrzeb jako następstwa czynu niedozwolonego.
I ACa 1057/12, Podstawa żądania wynikająca z powództwa o ustalenie. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 19 lutego 2013 r.
- Ze stanowiska biegłej Sąd Okręgowy wyciągnął wniosek, że błędem było po pierwsze zaniechanie podania leków rozluźniających.
TEZA | aktualna
Przepis art. 189 k.p.c., aczkolwiek zamieszczony w ustawie procesowej, w istocie daje materialnoprawną podstawę żądania i jako taki traktowany jest jako przepis prawa materialnego.
I C 1311/10 – Wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu
– wyrok z dnia 1 kwietnia 2015 r.
- Pozwany zaprzeczył, by doszło do błędu w sztuce lekarskiej.
I ACa 1204/16 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 13 stycznia 2017 r.
- Błędem personelu szpitala było, że nie podano rodzącej antybiotyku w tym dniu kiedy wystąpiła gorączka u rodzącej a dokonano tego w dniu następnym.
I ACa 210/17, Konieczność badania „normalności” związku przyczynowego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 18 września 2018 r.
- W wyniku zmian niedotleniowo-niedokrwiennych mózgu, spowodowanych przez asfiksję czyli niedotlenienie okołoporodowe powód rozwijał się z opóźnieniem.
TEZA | aktualna
Konieczność badania „normalności” związku przyczynowego, a więc przesłanki odpowiedzialności z art. 361 § 1 k.c., występuje tylko wówczas, gdy między badanymi zjawiskami w ogóle istnieje obiektywny związek przyczynowy. Jeżeli badany skutek nastąpiłby również mimo braku zdarzenia wskazanego jako jego przyczyna, nie można uznać istnienia związku przyczynowego między tymi zdarzeniami. W takiej sytuacji więc, na skutek nieistnienia związku przyczynowego, w ogóle nie powstaje odpowiedzialność odszkodowawcza.
I ACa 917/10 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 29 marca 2011 r.
- Obecny stan wiedzy medycznej i możliwości diagnostyczne nie pozwalają rozdzielić skutków zdrowotnych dziecka będących rezultatem okołoporodowego niedotlenienia i przedszpitalnego niedotlenienia.
TEZA | aktualna
W przypadku szkód leczniczych związanych z pogorszeniem stanu zdrowia, wystarczające jest ustalenie istnienia związku przyczynowego z dużą dozą prawdopodobieństwa i że istnienie związku przyczynowego w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. nie musi mieć charakteru bezpośredniego.
I ACa 268/15 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
– wyrok z dnia 8 grudnia 2016 r.
- Domagał się również ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki urazu okołoporodowego i zasądzenie z tego tytułu kwoty 5.000 zł na cel publiczny.
I ACa 323/13, Ocena wystąpienia związku przyczynowego przy szkodzie medycznej. Dyrektywy oceny dowodu z opinii biegłych. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
– wyrok z dnia 28 kwietnia 2015 r.
- Analizując kwestię ewentualnego błędu lekarskiego Sąd stwierdził, że zdarzeniem sprawczym byłby w niniejszej sprawie nienależyty nadzór akcji porodowej i ewentualne niepodjęcie w odpowiednim czasie decyzji o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia.
TEZA | aktualna
- Nawet pośredni związek przyczynowy pomiędzy wadliwym działaniem lub zaniechaniem a szkodą może uzasadniać odpowiedzialność za szkodę. Ocena czy skutek jest normalny powinna być oparta na całokształcie okoliczności sprawy oraz wynikać z zasad doświadczenia życiowego i zasad wiedzy naukowej, specjalnej. Wiedza specjalna będzie szczególnie istotna w sprawach zawiłych, w których normalność nie jest dla laika ewidentna. W takich wypadkach nieodzowna jest pomoc biegłego.
- Wprawdzie sąd nie jest związany opinią biegłych i ocenia ją na podstawie art. 233 k.p.c., jednakże swoistość tej oceny polega na tym, że nie chodzi tu o kwestię wiarygodności, lecz o pozytywne lub negatywne uznanie wartości rozumowania zawartego w opinii i uzasadnieniu. Z jednej więc strony, konieczna jest kontrola z punktu widzenia zasad logicznego rozumowania i źródeł poznania, z drugiej – istotną rolę odgrywa stopień zaufania do wiedzy reprezentowanej przez biegłego.
III CSK 183/12, Sposoby rozstrzygania wątpliwości dotyczących treści opinii biegłego. – Wyrok Sądu Najwyższego
– wyrok z dnia 8 marca 2013 r.
- Brak dostatecznego nadzoru okołoporodowego miał wpływ na samopoczucie powódki, która czuła się samotna i zdenerwowana.
TEZA | aktualna
Stwierdzenie różnic pomiędzy opiniami nie musi oznaczać potrzeby sięgania do pomocy innych biegłych, ponieważ wątpliwości może udać się wyjaśnić, wykorzystując przewidziane dla sądu w art. 286 k.p.c. uprawnienie do zażądania ustnego wyjaśnienia opinii złożonej na piśmie.
I ACa 774/16, Swobodna oceny dowodów. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
– wyrok z dnia 16 lutego 2017 r.
- Kwoty 750.000 zł tytułem zadośćuczynienia za ból i cierpienie doznane wskutek błędu lekarskiego popełnionego w czasie porodu małoletniej;
TEZA | aktualna
W ramach swobody oceny dowodów, mieści się wybór określonych dowodów spośród dowodów zgromadzonych, pozwalających na rekonstrukcję istotnych w sprawie faktów. Sytuacja, w której w sprawie pozostają zgromadzone dowody mogące prowadzić do wzajemnie wykluczających się wniosków, jest sytuacją immanentnie związaną z kontradyktoryjnym procesem sądowym. Weryfikacja zatem dowodów i wybór przez Sąd orzekający w pierwszej instancji określonej grupy dowodów, na podstawie których Sąd odtwarza okoliczności, które w świetle przepisów prawa materialnego stanowią o istotnych w sprawie faktach stanowi realizację jednej z płaszczyzn swobodnej oceny dowodów. Powiązanie przy tym wynikających z dowodów tych wniosków w zgodzie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego wyklucza możliwość skutecznego zdyskwalifikowania dokonanej przez Sąd oceny, tylko z tej przyczyny, że w procesie zgromadzono też dowody, prowadzące do innych, niż wyprowadzone przez Sąd pierwszej instancji, wniosków.
I ACa 681/16, Uprawnienie strony do przytaczania okoliczności faktycznych i dowodów na uzasadnienie swych wniosków aż do zamknięcia rozprawy. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
– wyrok z dnia 19 października 2016 r.
- Wskazały, iż po przeprowadzeniu szczegółowych badań powódki Z. C. (1) rozpoznano u niej: ciężką zmartwicę urodzeniową, niewydolność oddechowo-krążeniową, wrodzone zapalenie płuc, encefalotopię niedotlenieniowo-niedokrwienną III stopnia (tj. uszkodzenie mózgu z niedotlenienia), niewydolność nerek oraz skazę krwotoczną, zakażenie dolnego odcinka układu oddechowego, niedokrwistość, okołoporodowe uszkodzenie splotu barkowego oraz powiększenie wątroby i śledziony.
TEZA | aktualna
Oczywistym uprawnieniem strony jest przytaczanie okoliczności faktycznych i dowodów na uzasadnienie swych wniosków aż do zamknięcia rozprawy. Jest to zasada, co oznacza, że wszelkie od niej wyjątki muszą znaleźć wyraźną podstawę w przepisach procesowych i być interpretowane ściśle.
X C 2095/15 – Wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie
– wyrok z dnia 1 lipca 2019 r.
- Jego zdaniem, personel medyczny pozwanego zakładu opieki zdrowotnej nie dopuścił się w swoim działaniu jakiegokolwiek błędu medycznego, a twierdzenia, zawarte w pozwie, dotyczące rzekomych nieprawidłowości, jakich dopuścić się miał ten personel – są nieprawdziwe.
VIII U 1451/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku
– wyrok z dnia 15 czerwca 2015 r.
- Z rozpoznaniem: encefalopatia okołoporodowa, padaczka, zespół psychoorganiczny.
II C 30/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 25 stycznia 2018 r.
- Pozwany zarzucił, że powódka otrzymała u pozwanego rzetelną i profesjonalną pomoc medyczną bez jakiegokolwiek błędu medycznego ze strony pozwanego.
I ACa 57/15, Przesłanki uzasadniające zażądanie dodatkowej opinii od tych samych lub innych biegłych. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 24 marca 2015 r.
- Powód zarzucił lekarzom pozwanego szpitala błąd w sztuce lekarskiej wskazując, iż w okresie bezpośrednio poprzedzającym poród, już po pełnym rozwarciu, w godzinach 5.45 – 6.25, I. J. (1) pozostawała bez opieki lekarskiej.
TEZA | aktualna
Zgodnie z art. 286 k.p.c., sąd może – w razie potrzeby – zażądać dodatkowej opinii od tych samych lub innych biegłych. W świetle tego unormowania, sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z opinii dalszych biegłych, jeżeli zachodzi taka potrzeba, a więc w szczególności wtedy, gdy przeprowadzona już opinia zawiera istotne luki, jest nieprzekonująca, niekompletna, pomija lub wadliwie przedstawia istotne okoliczności, nie odpowiada na postawione tezy dowodowe, jest niejasna, nienależycie uzasadniona lub nieweryfikowalna.