I ACa 1437/14, Zadośćuczynienie. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 21 marca 2017 r.
- Dane z dokumentacji medycznej nie dają podstaw do stwierdzenia by istniały u powoda takie patologie okołoporodowe jak krwawienie śródczaszkowe lub hiperbilirubinemia.
TEZA | aktualna
Zadośćuczynienie to suma pienieżna, która ma naprawić krzywdę wyrządzoną powodowi. Ustawodawca nigdzie nie sprecyzował sposobu ustalenia wysokości zadośćuczynienia, odwołując się do sędziowskiego uznania, opartego na całokształcie okoliczności sprawy. Decydującym kryterium jest rozmiar krzywdy, cierpienia fizyczne w postaci bólu i innych dolegliwości oraz cierpienia psychiczne polegające na ujemnych doznaniach przeżywanych w związku z cierpieniami i następstwami, zwłaszcza trwałymi lub nieodwracalnym, uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia. Przy czym w pojęciu krzywdy mieszczą się nie tylko cierpienia fizyczne i psychiczne już doznane, ale również te, które mogą powstać w przyszłości Zadośćuczynienie jest bowiem świadczeniem jednorazowym i ma naprawić całą wyrządzoną krzywdę.
I C 70/16 – Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie
– wyrok z dnia 3 października 2017 r.
- Za krzywdę 70.000 zł, renty 500 zł miesięcznie na zwiększone potrzeby, a także ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość – wszystko to z powodu błędów w postępowaniu personelu ubezpieczonego u pozwanego od odpowiedzialności cywilnej (…
III AUa 227/09 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
– wyrok z dnia 10 września 2009 r.
- Opisane stany napadowe traktowane są jako padaczka przyczynowo związana z przebytym urazem okołoporodowym.
TEZA | aktualna
Dziecko, które stało się całkowicie niezdolne do pracy po osiągnięciu wieku określonego w art. 68 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) nie nabywa prawa do renty rodzinnej na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.
I C 2506/10 – Wyrok Sądu Okręgowego w Płocku
– wyrok z dnia 16 września 2016 r.
- Na podstawie dokumentacji medycznej pozwanego szpitala należy stwierdzić, że personel medyczny pozwanego szpitala nie popełnił błędu medycznego, ani zaniedbań – tym samym roszczenia o zadośćuczynienie, rentę i odszkodowanie jest w ustalonym stanie faktycznym niezasadne.
I ACa 1097/15 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 4 grudnia 2015 r.
- Po urodzeniu były charakterystyczne dla znacznego niedotlenienia okołoporodowego.
II C 1228/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
– wyrok z dnia 25 stycznia 2017 r.
- pobytów wdrożone zostały niezbędne procedury do prawidłowego sprawowania opieki okołoporodowej nad ciężarną a następnie rodzącą.
I ACa 176/18, Odpowiedzialność lekarza za szkody medyczne. Ustalenie związku przyczynowo-skutkowego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
– wyrok z dnia 25 lutego 2019 r.
- W rozpoznaniu wstępnym wskazano na umiarkowane niedotlenienie okołoporodowe (6 pkt A.) i zalecono obserwację w kierunku wrodzonej infekcji.
TEZA | aktualna
- Jeżeli zachowanie lekarza przy dokonywaniu zabiegu medycznego odbiega na niekorzyść od przyjętego, abstrakcyjnego wzorca postępowania lekarza, przemawia to za jego winą w razie wyrządzenia szkody. Do obowiązków lekarzy oraz personelu medycznego należy podjęcie takiego sposobu postępowania (leczenia), które gwarantować powinno, przy zachowaniu aktualnego stanu wiedzy i zasad staranności, przewidywany efekt w postaci wyleczenia, a przede wszystkim nie narażenia pacjentów na pogorszenie stanu zdrowia. Z kolei pojęcie bezprawności należy rozumieć szeroko jako sprzeczność z obowiązującym porządkiem prawnym, przez który należy rozumieć nie tylko ustawodawstwo, ale również obowiązujące w społeczeństwie zasady współżycia społecznego; wśród nich mieści się przeprowadzanie zabiegów operacyjnych zgodnie ze sztuką lekarską i z najwyższą starannością wymaganą od profesjonalistów w zakresie medycyny.
- W przypadkach pogorszenia lub utraty zdrowia ustalenie związku przyczynowego jest rzeczą niezwykle skomplikowaną, z uwagi na trudno uchwytne procesy biologiczne, niedoskonałość poziomu nauki czy niewystarczającą wiedzę medyczną w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i leczenia chorób (np. wykazanie istnienia związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy pobytem w szpitalu a późniejszym zachorowaniem na żółtaczkę). Stąd też, w braku pewnego dowodu, przyjmuje się, iż wystarczające jest wykazanie tylko z dostateczną dozą prawdopodobieństwa istnienia związku przyczynowego.
I ACa 307/17, Skutki braku należytej staranności personelu medycznego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 15 września 2017 r.
- Pobolewania podbrzusza w okresie okołoporodowym mogą być objawem rozpoczynającego się porodu i nie wymagają natychmiastowego wszczęcia postępowania diagnostycznego, jeżeli wcześniej przeprowadzono diagnostykę dobrostanu obu płodów.
TEZA | aktualna
Do obowiązków personelu medycznego należy podjęcie takiego sposobu postępowania, które gwarantować będzie oczekiwany, przewidywalny efekt. Brak należytej staranności personelu medycznego stanowi podstawę do zaistnienia przesłanki odpowiedzialności szpitala na podstawie art. 430 k.c. w zw. z art. 415 k.c. i art. 355 k.c.
I C 422/15 – Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie
– wyrok z dnia 15 listopada 2017 r.
- W rozpoznaniu wstępnym wskazano na umiarkowane niedotlenienie okołoporodowe (6 pkt Apgar) i zalecono obserwację w kierunku wrodzonej infekcji.
I C 1857/11 – Wyrok Sądu Okręgowego w Płocku
– wyrok z dnia 12 października 2015 r.
- Ustalenie odpowiedzialności na przyszłość za szkody powstałe w wyniku błędów popełnionych podczas porodu u powódki.
I C 1203/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku
– wyrok z dnia 1 czerwca 2015 r.
- Dodatni wynik GBS nie jest wskazaniem do zastosowania cesarskiego cięcia, a do zastosowania profilaktyki antybiotykowej w okresie okołoporodowym.
I ACa 366/18, Nierozpoznanie istoty sprawy przez sąd. Zmiana w czasie szkody wynikającej z czynu niedozwolonego. Specyfika dowodu z opinii biegłego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 13 czerwca 2019 r.
- Jako czynniki ryzyka okołoporodowego zostały wskazane cukrzyca matki, wcześniactwo.
TEZA | aktualna
Nierozpoznanie istoty sprawy nie dotyczy sytuacji, w której sąd rozstrzygnął o przedmiocie sprawy, tyle, że w sposób nieadekwatny do żądania uczestnika. W szczególności stan taki nie zachodzi, gdy – w ocenie skarżącego – sąd nie uwzględnił wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, zaniechał wyjaśnienia mających mieć znaczenie faktów, czy też dopuścił się innych błędów przy orzekaniu. W takiej sytuacji adekwatne jest odwolywanie się do zarzutów naruszenia konkretnych przepisów prawa procesowego bądź materialnego.
TEZA | aktualna
Szkoda spowodowana zmianą okoliczności polegających na występowania kolejnych jej przejawów (skutków) nie jest odrębną szkodą. Jest to bowiem ta sama szkoda, która powstała wcześniej, a kolejne jej przejawy nie mogą spowodować innego, odrębnego od poprzedniego początku biegu terminu przedawnienia. Zważyć należy, że szkoda wynikająca z czynu niedozwolonego stanowi pewną całość, jakkolwiek może ulegać w bliższej lub w dalszej przyszłości zmianie.
TEZA | aktualna
Specyfika dowodu z opinii biegłego wiąże się z tym, że okoliczności faktyczne wymagające wiedzy specjalnej nie mogą być zastąpione innymi środkami dowodowymi. Tak samo jak biegły nie jest powołany do artykułowania własnych spostrzeżeń o faktach, tak inne środki dowodowe nie mogą służyć do ustalenia okoliczności wymagającej wiedzy specjalnej. Biegli nie komunikują sądowi własnych spostrzeżeń co do faktów, lecz wypowiadają co do tych faktów opinię na podstawie swych wiadomości fachowych i doświadczenia zawodowego. Tym samym nie jest rolą biegłych poszukiwanie faktów i ich ustalanie. Formułują natomiast swoje wnioski na podstawie już zebranych faktów oraz dowodów i przekazują je sądowi. Biegli są więc pomocnikami sędziego w ustaleniu lub ocenie okoliczności sprawy.
I C 210/09 – Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu
– wyrok z dnia 9 stycznia 2014 r.
- Ponoszą co do zasady odpowiedzialność za stan zdrowia małoletniej powódki G. L. będący konsekwencją niedotlenienia okołoporodowego;
I ACa 974/17, Specyfika oceny dowodu z opinii biegłego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
– wyrok z dnia 1 października 2018 r.
- Z urazów okołoporodowych stwierdzono dość duży obrzęk części przodującej głowy i całkowite porażenie splotu barkowego po stronie lewej bez cech złamania obojczyka, barki zaklinowały się po urodzeniu główki.
TEZA | aktualna
Ocena dowodu z opinii biegłego nie sprowadza się – jak przy ocenie innych środków dowodowych, np. zeznań świadków – do kwestii wiarygodności, lecz polega przede wszystkim na ocenie wartości rozumowania biegłego. Specyfika oceny dowodu z opinii biegłego powinna wyrażać się tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez sąd, nie posiadający wiadomości specjalnych. Ocena sądu dotyczy więc w istocie tylko zgodności opinii z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej. Nie można oprzeć ustaleń wyłącznie na podstawie konkluzji opinii biegłego, lecz koniecznym jest sprawdzenie poprawności poszczególnych elementów składających się na trafność wniosków końcowych.
I C 106/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku
– wyrok z dnia 5 września 2014 r.
- Przebywała od 8 lipca 2002 r. do 22 lipca 2002 r. z rozpoznaniem zakażenia wewnątrzmacicznego, niedotlenieniem okołoporodowym ciężkim, encefalopatią niedotleniowo-niedokrwienną.
I CZ 22/96 – Postanowienie Sądu Najwyższego
– postanowienie z dnia 7 stycznia 1997 r.
- W okresie od dnia 22 do dnia 27 lipca 1994 r. dziecko było leczone w Szpitalu w Ł. na Oddziale Intensywnej Terapii i Chorób Dzieci z powodu zamartwicy okołoporodowej, zapalenia płuc i porażenia splotu ramiennego prawego.
TEZA | aktualna
Sąd drugiej instancji odrzucił kasację – bez wzywania strony do usunięcia jej braków – także wówczas, gdy stopień ogólności uzasadnienia przytoczonych w skardze kasacyjnej podstaw pomija dokonane ustalenia faktyczne oraz istotę rozpoznawanej sprawy i nie pozwala na zbadanie prawdziwości tych podstaw i dokonanie merytorycznej oceny zasadności złożonej kasacji (art. 3935 k.p.c.).
- W 2007 r. złożony został pozew przeciwko Wnioskodawcy dotyczący popełnienia błędu diagnostycznego przy porodzie.
- Rentę w oparciu o art. 444 § 2 k.c. i art. 322 Kodeksu postępowania cywilnego w kwocie po 1.500 zł netto miesięcznie, płatną do 10-ego dnia każdego następującego po sobie miesiąca począwszy od czerwca 2011 r. z tytułu zwiększonych potrzeb wskutek zaistniałego u powódki niedotlenienia okołoporodowego z następczymi skutkami w postaci mózgowego porażenia dziecięcego, upośledzenia umysłowego w stopniu głębokim, zespołu rzekomoopuszkowego oraz padaczki objawowej lekoopornej skutkujących całkowitą niezdolnością do samodzielnej egzystencji (76 rent x 1.500 = 114.000 zł) wraz z ustawowymi odsetkami – art. 481 k.c. w związku z art. 455 k.c. – za opóźnienie liczonymi od dnia następnego po dniu płatności każdej z rat rentowych (zapłata 21 września 2017 r. – odsetki 32.839,83 zł).
I ACa 402/17 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 22 listopada 2017 r.
- W okresie okołoporodowym u powoda doszło do znacznego deficytu tlenowego, na co wskazywał ciężki stan powoda urodzonego w zamartwicy.
I ACa 429/13 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie
– wyrok z dnia 6 listopada 2013 r.
- Kwoty 700.000 zł tytułem zadośćuczynienia za błąd w sztuce lekarskiej popełniony podczas jej hospitalizacji na oddziale ginekologiczno-położniczym pozwanego szpitala,
TEZA | aktualna
Kwestionowanie dokonanej przez sąd oceny dowodów nie może polegać jedynie na zaprezentowaniu własnych, korzystnych dla skarżącego ustaleń stanu faktycznego, dokonanych na podstawie własnej, korzystnej dla skarżącego oceny materiału dowodowego.
I ACa 36/11 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
– wyrok z dnia 16 marca 2011 r.
- Wobec spornych stanowisk stron w kwestii wystąpienia błędu medycznego skutkującego odniesionym przez powódkę uszczerbkiem na zdrowiu Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy.
TEZA | aktualna
Szpital nie może ponosić odpowiedzialności odszkodowawczej za każde powikłanie występujące w toku leczenia pacjenta lub w toku porodu, gdyż wiązało by się to z jego odpowiedzialnością absolutną (444 § 1 i 2 k.c. oraz 445 § 1 k.c.). Warunkiem jego odpowiedzialności jest przypisane mu winy za powstanie szkody (art. 415 k.c.)
I C 682/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie
– wyrok z dnia 6 marca 2015 r.
- Ponadto powodowie domagali się ustalenia, iż pozwany będzie ponosił odpowiedzialność względem powoda B. P. (1)za mogące powstać w przyszłości skutki urazu okołoporodowego z dnia (…
I C 583/14 – Wyrok Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim
– wyrok z dnia 12 stycznia 2018 r.
- W uzasadnieniu wskazano, że z dołączonej do pozwu dokumentacji medycznej z pobytu matki powoda w szpitalu nie wynika, by personel medyczny szpitala dopuścił się w czasie ciąży oraz porodu zaniedbań, które możnaby zakwalifikować jako zawiniony błąd lekarski.
II SAB/Bd 130/16, 1. Udostępnianie informacji dotyczącej zasad funkcjonowania podmiotu związanego z ochroną zdrowia. 2. Bezczynność w udostępnieniu informacji publicznej. – Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy
– wyrok z dnia 2 sierpnia 2017 r.
- O udostępnienie informacji publicznej poprzez wypełnienia załączonej ankiety, będącej częścią projektu „Na straży kobiet w opiece okołoporodowej” realizowanego przez Fundację.
TEZA | aktualna
- Każda informacja dotycząca zasad funkcjonowania podmiotu (w tym jego oddziałów) wykonującego zadanie publiczne związane z ochroną zdrowia, a takim jest szpital działający w formie spółki prawa handlowego, pokrywający koszty udzielanych świadczeń zdrowotnych ze środków publicznych, stanowi informację publiczną (art. 6 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p.).
- W wypadku, gdy dany podmiot będąc właściwym i zobowiązanym do zareagowania na wniosek o udostępnienie informacji publicznej w sposób przewidziany przepisami ustawy z 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, wbrew tym przepisom ani nie udostępni w nakazanym terminie w drodze czynności materialno-technicznej żądanej informacji, ani też nie wyda stosownej decyzji administracyjnej o odmowie udostępnienia informacji publicznej bądź o umorzeniu postępowania, to tym samym zaistnieje sytuacja kwalifikowana jako bezczynność w udostępnieniu informacji publicznej.
II C 119/12 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 11 grudnia 2013 r.
- Wobec powyższego związek przyczynowy pomiędzy błędem w sztuce lekarskiej popełnionym przez pracowników pozwanego Szpitala a niepełnosprawnością małoletniego powoda jest oczywisty.
I ACa 114/17, Termin, od którego liczone są odsetki od zadośćuczynienia. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 13 września 2017 r.
- W okresie okołoporodowym najczęstszą przyczyną małogłowia jest encefalopatia niedotleniowo – niedokrwienna.
TEZA | aktualna
Wprawdzie zgodzić należy się z poglądem, że zadośćuczynienie jest świadczeniem pieniężnym, a z jego bezterminowego charakteru wynika, że winno zostać spełnione na wezwanie wierzyciela w takim zakresie, który ostatecznie uznany zostanie za uzasadniony. Niespełnienie świadczenia na wezwanie, przy uwzględnieniu terminów przewidzianych w przepisach szczególnych, stawia dłużnika w opóźnienie, ze skutkiem w postaci obowiązku zapłaty od dłużnej sumy odsetek, w tym przypadku – ustawowych. Jednakże, tak w przypadku zadośćuczynienia, jak i w przypadku innych świadczeń pieniężnych, możliwe jest przyjęcie innej daty wymagalności, o ile przemawiają za tym szczególne względy, w tym zwłaszcza określenie wymiaru świadczenia według stanu z daty wyrokowania.
I C 308/15 – Wyrok Sądu Okręgowego w Sieradzu
– wyrok z dnia 24 października 2016 r.
- Z punktu widzenia neonatologa głównymi przyczynami ciężkiego stanu tego noworodka było niedotlenienie wewnątrzmaciczne i okołoporodowe (możliwość zaciśnięcia pępowiny niewydolność łożyska) oraz infekcja wewnątrzmaciczna.
V Ka 134/19 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 13 maja 2019 r.
- Z kolei zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia byłby słuszny tylko wtedy gdyby Sąd I instancji oparł swój wyrok na faktach, które nie znajdują potwierdzenia w wynikach postępowania sądowego albo też z faktów tych wysnuł wnioski niezgodne z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego.
I C 6/16 – Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie
– wyrok z dnia 25 kwietnia 2019 r.
- W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że jej roszczenie dotyczy błędu w sztuce lekarskiej, którego jej zdaniem dopuściła się placówka medyczna – Szpital (…
I ACa 109/08 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie
– wyrok z dnia 3 kwietnia 2008 r.
- Biegły neurochirurg i neurotraumatolog Jacek O. podał, iż powód doznał obrażenia mechanicznego-urazu okołoporodowego – uszkodzenia splotu ramiennego kończyny górnej prawej.
TEZA | aktualna
Określenie wysokości zadośćuczynienia należy do Sądu I instancji, a Sąd II instancji może je korygować tylko wtedy, gdy jest ono rażąco wygórowane albo rażąco niskie.
V ACa 525/12 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
– wyrok z dnia 5 grudnia 2012 r.
- Niewykonanie badania USG oraz brak dokumentacji nie skutkowały zatem błędem w decyzji o sposobie rozwiązania, a tym samym brak związku przyczynowego pomiędzy tym zaniechaniem a doznaną szkodą.
TEZA | aktualna
Związek przyczynowy jest konieczną przesłanką powstania odpowiedzialności, a zatem brak przyczynowości powoduje, że nawet ewentualna ocena zachowania strony pozwanej, jako bezprawnego i zawinionego nie mogłaby doprowadzić do uznania jej odpowiedzialności za szkodę.
I ACa 1171/15, Nierozpoznanie istoty sprawy. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 2 grudnia 2015 r.
- Przed przewiezieniem go do K. został zbadany przez lekarza neonatologa przybyłego z K., który również nie stwierdził żadnych urazów okołoporodowych.
TEZA | aktualna
Nierozpoznanie istoty sprawy odnosi się do roszczenia będącego podstawą powództwa i zachodzi wówczas, gdy sąd pierwszej instancji nie orzekł w ogóle merytorycznie o żądaniach stron, zaniechał zbadania materialnej podstawy żądania pozwu albo pominął merytoryczne zarzuty pozwanego. Oceny, czy sąd pierwszej instancji rozpoznał istotę sprawy, dokonuje się na podstawie analizy żądań pozwu i przepisów prawa materialnego stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, nie zaś na podstawie ewentualnych wad postępowania wyjaśniającego. Nawet niewyjaśnienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych nie jest równoznaczne z nierozpoznaniem istoty sprawy.
II C 374/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
– wyrok z dnia 25 września 2014 r.
- Po porodzie powód był reanimowany w związku z niedotlenieniem jakiego doznał na skutek komplikacji okołoporodowych.
I C 135/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 17 lipca 2014 r.
- W wyniku tych błędów i związanego z tym nieprawidłowego przebiegu porodu małoletni doznał urazu w postaci porażenia splotu barkowego lewego oraz niedotlenienia OUN, co skutkowało jego trwałym kalectwem.
I ACa 51/18 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie
– wyrok z dnia 14 listopada 2018 r.
- W uzasadnieniu roszczeń wskazała, że podczas porodu w dniu 1 grudnia 2009 roku personel pozwanego dopuścił się błędu medycznego, który skutkował siłowym rozwiązaniem porodu mimo, że stwierdzono trudności z wytoczeniem barków.
I C 20/11 – Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie
– wyrok z dnia 8 grudnia 2014 r.
- Pęknięcie macicy jest bardzo rzadko występującym powikłaniem okołoporodowym, występuje u pacjentek, które wcześniej przechodziły zabieg operacyjny na macicy, np. w postaci cięcia cesarskiego.
I ACa 559/13 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
– wyrok z dnia 13 września 2013 r.
- Gdyby więc jakiekolwiek powikłania, w tym okołoporodowe, wystąpiły w przyszłości, powódka będzie mogła domagać się z tego tytułu dalszego zadośćuczynienia.
TEZA | aktualna
Ponieważ powódka utrzymała się ze swym roszczeniem w 66% i poniosła tylko koszty wynagrodzenia swojego pełnomocnika, uzasadnionym było wzajemne zniesienie pomiędzy stronami kosztów procesu na podstawie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych uzasadniał zaś art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, a ich wysokość odpowiadała stosunkowi w jakim każda ze stron uległa w procesie.
XXI P 141/12 – Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie
– wyrok z dnia 30 marca 2017 r.
- Została zawarta umowa o świadczenie usług medycznych w zakresie ciąży i indywidualnej opieki okołoporodowej.
I C 210/09 – Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu
– wyrok z dnia 12 stycznia 2016 r.
- Za błąd w sztuce lekarskiej uważa się czynność lekarza w zakresie diagnozy i terapii, niezgodną z nauką medycyny w zakresie dostępnym dla lekarza.
I C 210/09 – Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu
– wyrok z dnia 29 stycznia 2016 r.
- Za błąd w sztuce lekarskiej uważa się czynność lekarza w zakresie diagnozy i terapii, niezgodną z nauką medycyny w zakresie dostępnym dla lekarza.
I ACa 639/12, Ustalanie wysokości renty z art. 444 § 2 k.c. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
– wyrok z dnia 23 kwietnia 2013 r.
- ) Szpitala Wojewódzkiego w K. U dziecka zdiagnozowano okołoporodowy zespół niedokrwienno – niedotlenieniowy centralnego układu nerwowego, mózgowe porażenie dziecięce oraz opóźnienia rozwoju umysłowego w stopniu zaawansowanym.
TEZA | aktualna
Renta przewidziana w art. 444 § 2 k.c. ma naprawić doznaną w wyniku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia szkodę majątkową, wyrażającą się w zwiększeniu wydatków lub zmniejszeniu dochodów. Każda z okoliczności wymienionych w tym przepisie, a więc utrata zdolności do pracy, zwiększenie się potrzeb lub zmniejszenie widoków powodzenia na przyszłość, może stanowić samodzielną podstawę żądania zasądzenia renty. Zwiększenie się potrzeb poszkodowanego stanowi szkodę przyszłą, wyrażającą się w stale powtarzających się wydatkach na ich zaspokojenie (np. konieczność stałego leczenia, zabiegów, kuracji, opieki osób trzecich, specjalnego odżywiania itp.). Zmniejszenie się widoków powodzenia na przyszłość wyraża się uszczerbkiem majątkowym, polegającym na utracie innych korzyści majątkowych, jakie poszkodowany, dzięki swoim właściwościom (np. szczególne uzdolnienia czy kwalifikacje) mógłby osiągnąć, gdyby nie doznał uszczerbku na zdrowiu. Przy tym jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie, trudności w ścisłym ustaleniu takiej szkody nie stanowią negatywnej przesłanki roszczenia o rentę. Mierniki jakimi kierować się powinien sąd przy ustalaniu wysokości renty są nieostre, a udowodnienie ich wysokości może wielokrotnie sprawiać trudności. Niemniej jednak poszkodowanego obciąża w procesie ciężar udowodnienia, że takie zwiększone potrzeby istnieją oraz wykazania, choćby w przybliżeniu, wysokości żądanej miesięcznej renty. W przypadku obliczania renty z tytułu zwiększonych potrzeb sąd nie jest zobowiązany do drobiazgowej dokładności, w tym zakresie powinien się kierować wskazaniami z art. 322 k.p.c.
I ACa 1172/15, Skuteczne postawienie zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. Ciężar dowodu w sprawie o roszczenie odszkodowawcze i zadośćuczynienie. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie
– wyrok z dnia 10 grudnia 2015 r.
- Powód, skutkiem błędu lekarza A. B. (1), polegającego na przedłużaniu porodu siłami natury, gdy dziecko było niedotlenione oraz złamania powodowi kości ciemieniowych doznał ciężkiego uszkodzenia ciała.
TEZA | aktualna
- Skuteczne postawienie zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. wymaga od strony wykazania, w odniesieniu do zindywidualizowanych dowodów, na czym polega wada postępowania Sądu w zakresie oceny (i wynikających z niej ustaleń faktycznych). W szczególności strona ma obowiązek wykazać, dlaczego ocena konkretnego dowodu nie da się pogodzić z regułami logicznego rozumowania czy zasadami doświadczenia życiowego. Dla uznania tego zarzutu za usprawiedliwiony nie jest wobec tego wystarczające, by jego autor ograniczył się do przeciwstawienia ocenie dokonanej przez Sąd, oceny własnej, jego zdaniem poprawnej, wspartej odmiennymi zapatrywaniami na temat rangi i doniosłości poszczególnych środków dowodowych dla rozstrzygnięcia sprawy.
- Dochodzenie roszczenia odszkodowawczego czy zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, obciąża żądającego przyznania świadczeń z tego tytułu obowiązkiem wykazania wszystkich przesłanek odpowiedzialności deliktowej sprawy szkody. Obowiązku tego nie znosi przy tym możliwość skorzystania przez powoda z udogodnienia jakim jest możliwość przypisania odpowiedzialności tego rodzaju drugiej stronie już w sytuacji, gdy związek przyczynowy pomiędzy jego działaniem (zaniechaniem), a szkodą został wykazany z wysokim prawdopodobieństwem. Nawet wówczas powód ma (nadal) dowieść samego zdarzenia szkodzącego, uszczerbku podlegającego wyrównaniu i jego rozmiaru ilościowego oraz zawinienia po stronie sprawcy.
II K 4/15 – Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim
– wyrok z dnia 25 lutego 2015 r.
- W pierwszym rzędzie zważyć należy, że zupełnie chybiona jest argumentacja obrony, jakoby oskarżony działać miał w granicach obrony koniecznej albo pod wpływem błędu.
IV CSK 594/17, Warunki stwierdzenia istnienia związku przyczynowego. – Wyrok Sądu Najwyższego
– wyrok z dnia 22 lutego 2019 r.
- Wiek płodu określiła na około 17 tygodni ± 7 dni, a planowany termin porodu na 9 maja 2006 r., z zastrzeżeniem błędu +\- 7 dni.
TEZA | aktualna
Za normalne następstwo pewnego zdarzenia można uznać takie inne zdarzenie, które w danym układzie stosunków, wedle zasad doświadczenia życiowego i wiedzy występuje jako typowe. Przesądzenie związku przyczynowego pomiędzy dwoma faktami jest stwierdzeniem, że według empirycznie poznanych praw przyrody drugi fakt jest skutkiem pierwszego. Ocena, czy skutek jest normalny, powinna być oparta nie tylko na dokładnym wyjaśnieniu całokształtu okoliczności sprawy, zasadach doświadczenia życiowego, ale też, gdy jest taka potrzeba, na wiedzy naukowej, specjalnej. W przypadku badania istnienia adekwatnego związku przyczynowego między stanem identyfikowanym jako szkoda, a zdarzeniem, które ją miało spowodować przybierającym postać zaniechania, przeprowadzenie testu conditio sine qua non polega na ocenie, czy według zasad wiedzy i doświadczenia życiowego i z jak dużym prawdopodobieństwem ukształtowałyby się stosunki faktyczne, gdyby zaniechane działanie zostało podjęte
TEZA | aktualna
W świetle art. 361 § 1 k.c. odpowiedzialność deliktowa dotyczy tylko normalnych następstw działania lub zaniechania, które można zakwalifikować jako obiektywnie nieprawidłowe. W świetle tego przepisu dla stwierdzenia istnienia związku przyczynowego nie wystarcza jakiekolwiek powiązanie przyczynowe między zachowaniem zobowiązanego a powstaniem szkody. Konieczność badania „normalności” związku przyczynowego, jako przesłanki odpowiedzialności z 361 § 1 k.c., występuje jednak tylko wówczas, gdy między badanymi zjawiskami w ogóle istnieje obiektywny związek przyczynowy. Jeżeli badany skutek nastąpiłby również mimo braku zdarzenia wskazanego jako jego przyczyna, nie można uznać istnienia związku przyczynowego między tymi zdarzeniami. W takiej sytuacji na skutek nieistnienia związku przyczynowego, w ogóle nie powstaje odpowiedzialność odszkodowawcza.
II C 167/11 – Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
– wyrok z dnia 29 września 2014 r.
- Powód W. Ś. urodził się w stanie ciężkiej zamartwicy (niedotlenienia okołoporodowego) z zielonych wód płodowych.
II AKa 2/14, Kompetencje sądu odwoławczego w zakresie postępowania dowodowego. Odpowiedzialność za przestępstwo z art. 238 k.k. a forma złożonego zawiadomienia o popełnionym przestępstwie. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach
– wyrok z dnia 17 października 2014 r.
- – negatywny stosunek oskarżonej wobec pokrzywdzonej trwał przez cały okres, tj. do dnia 24 stycznia 2012 r., w następstwie czego oskarżona podjęła zamiar zabójstwa córki, gdy tymczasem zapiski pamiętnika oskarżonej oraz inne dowody, a zwłaszcza zeznania świadków osób bliskich oskarżonej świadczą o tym, iż oskarżona w trudny sposób znosiła jedynie ciążę i okres okołoporodowy, a w późniejszym czasie nawiązała prawidłowe relacje z córką i właściwie sprawowała nad nią opiekę,
TEZA | aktualna
- Przewidziany w art. 452 § 1 k.p.k. zakaz przeprowadzania przez sąd odwoławczy postępowania dowodowego co do istoty sprawy oznacza jedynie tyle, że sąd ten nie może zastępować sądu pierwszej instancji i przeprowadzać postępowania dowodowego. Zakaz ten w żadnym razie nie oznacza, że sąd odwoławczy uprawniony jest jedynie do prowadzenia dowodów o drugorzędnym, podrzędnym, czy mniej istotnym znaczeniu oraz że w sytuacji wskazania dowodu, który miałby mieć istotne znaczenie, przeprowadzić go nie może, a pozostaje mu jedynie uchylenie zaskarżonego wyroku.
- Zawiadomienie, o którym w art. 238 k.k., to każdy skuteczny sposób udzielenia organom powołanym do ścigania informacji o niepopełnionym przestępstwie i to niezależnie od formy, w jakiej się to czyni. Istotą jest wprowadzenie w błąd organu powołanego do ścigania przestępstw co do przestępstwa.
II C 206/14 – Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
– wyrok z dnia 20 kwietnia 2017 r.
- Małoletnia powódka, w wyniku porodu doznała urazu okołoporodowego pod postacią porażenia splotu barkowego lewego.
II CSK 342/18, Przedmiot kognicji sądu w postępowaniu apelacyjnym. – Wyrok Sądu Najwyższego
– wyrok z dnia 9 sierpnia 2019 r.
- Sąd odwoławczy wskazał, że w ocenie biegłego pozwana nie dopuściła się błędów diagnostycznych ani leczniczych w stosunku do matki powoda.
TEZA | aktualna
Apelacja jest środkiem zaskarżenia co do zasady prowadzącym do kontynuacji merytorycznego rozpoznania sprawy, a nie tylko do kontroli poprawności postępowania przeprowadzonego przez sąd pierwszej instancji; sąd drugiej instancji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go natomiast zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania.
II C 108/13 – Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach
– wyrok z dnia 15 stycznia 2015 r.
- Ponadto pozwany ad. 1 nie dopuścił się ani błędu diagnostycznego, ani zaniedbania.
II C 974/12 – Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
– wyrok z dnia 16 kwietnia 2014 r.
- Rozpoznanie nastąpiło w możliwie najszybszym terminie i nie sposób zarzucić personelowi pozwanego zawinionego działania, czy też błędu.
I ACa 483/16, Przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii tych samych biegłych lub z opinii innego biegłego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie
– wyrok z dnia 7 czerwca 2017 r.
- Błędem w trakcie opieki śródporodowej było przerwanie zapisu kardiotokograficznego, pomimo faktu, że nie był to zapis w pełni prawidłowy.
TEZA | aktualna
Podważenie mocy dowodowej opinii poprzez zakwestionowanie wiadomości specjalnych, do których biegli się odwołują, bądź wywodzenie z takiej opinii dalszych wniosków opartych na wiadomościach tego rodzaju, z uwagi na treść art. 278 § 1 k.p.c., może nastąpić wyłącznie poprzez przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii tych samych biegłych lub z opinii innego biegłego. Potrzeba powołania innego biegłego lub dalsze uzupełnienie przedstawionej opinii powinny zaś wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczasowej opinii. O dopuszczeniu tego dowodu nie może zatem decydować wyłącznie wniosek strony, lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii. W przeciwnym wypadku, wniosek taki musi być uznany za zmierzający wyłącznie do nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu, co winno skutkować jego pominięciem.
I ACa 856/12 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
– wyrok z dnia 27 listopada 2012 r.
- Są trzy główne grupy przyczyn wewnątrzmacicznego obumarcia płodu: niedotlenienie, zakażenie okołoporodowe oraz wady rozwojowe.
TEZA | aktualna
W judykaturze przyjmuje się obecnie, że nienarodzone dziecko może być osobą najbliższą. O tym, kto jest najbliższym członkiem rodziny, decyduje bowiem faktyczny układ stosunków pomiędzy określonymi osobami, a nie formalny stopień pokrewieństwa wynikający w szczególności z przepisów kodeksu rodzinnego lub opiekuńczego. W sprawie, w której z żądaniem zadośćuczynienia występują rodzice zmarłego dziecka, należy ustalić, czy pomiędzy nimi a zmarłym istniała więź pozwalająca na uznanie, że było ono uznawane za członka rodziny (osobę bliską) i jaki był charakter tej więzi. Nie ulega wątpliwości, że od chwili poczęcia dziecko nienarodzone może być traktowane przez rodziców za ich dziecko, co z kolei powoduje wywiązanie się określonych więzi emocjonalnych i uczuć do nienarodzonego dziecka.[/vc_column_text][/vc_column]